Την συναντήσαμε στη Lucca, στην πλατεία anfiteatro.. κυκλοφορούσε σαν τη σβούρα, από μαγαζί σε μαγαζί, συνοδευόμενη από ένα τύπο, δυό κεφάλια ψηλότερο, που φαινόταν να τον σέρνει απ τη μύτη..
Είχε ένα τουπέ και μιά περηφάνια στο ύφος, το στήσιμο και το περπάτημα, που τραβούσε την προσοχή όλης της παρέας..
Ο Γιώργος την κυνηγούσε να την φωτογραφήσει κάπου μόνη, αλλά αδύνατον.. συνεχώς του έφευγε.. Ωσπου ξαφνικά τη βλέπω ακίνητη για κλάσμα του δευτερολέπτου μπροστά ση βιτρίνα.. Αυτός ο λαιμός της είναι που με μαγνητίζει από τότε..
το χιόνι
-
Κρατούσα χώρο για σένα, σε περίμενα, όπως περιμένω κάθε χριστούγεννα το
χιόνι, ήθελα να περπατήσω δίπλα σου και να φοράμε χαρούμενα κόκκινα
σκου...
1 hour ago

1 comment:
thank you my friend!
you are right!
Post a Comment