Την συναντήσαμε στη Lucca, στην πλατεία anfiteatro.. κυκλοφορούσε σαν τη σβούρα, από μαγαζί σε μαγαζί, συνοδευόμενη από ένα τύπο, δυό κεφάλια ψηλότερο, που φαινόταν να τον σέρνει απ τη μύτη..
Είχε ένα τουπέ και μιά περηφάνια στο ύφος, το στήσιμο και το περπάτημα, που τραβούσε την προσοχή όλης της παρέας..
Ο Γιώργος την κυνηγούσε να την φωτογραφήσει κάπου μόνη, αλλά αδύνατον.. συνεχώς του έφευγε.. Ωσπου ξαφνικά τη βλέπω ακίνητη για κλάσμα του δευτερολέπτου μπροστά ση βιτρίνα.. Αυτός ο λαιμός της είναι που με μαγνητίζει από τότε..
Η φυλή των βεβαιότηδων
-
Αγαπημένε μου αδερφέ Πιτσιρίκο, μιας και ανέφερες, ότι σκέφτεστε να γράψετε
με τον Χριστόφορο ένα κείμενο για τους ανθρώπους που είναι γεμάτοι
βεβαιότητε...
12 hours ago
1 comment:
thank you my friend!
you are right!
Post a Comment