
Θ’ αφήσω τις δουλειές και τις αναβολές
θα πάρω τη ζωή μου να πάω στις εξοχές
στα καθαρά νερά σε ρέματα βαθειά
θ’ ανοίξω τα φτερά μου πάνω απ’ τη θάλασσα
Θα πάρω τον καιρό σαν βήμα τυχερό
χειμώνες καλοκαίρια με βλέμμα καθαρό
Μη με ρωτάς που ζεις για να ‘ρθεις να με βρεις
τα σύνορα του κόσμου μονάχη να διαβείς
Κουράστηκε η ψυχή μου ελπίδες να μετρά
να βλέπει τα καράβια κρυμμένη στη στεριά
θέλω να βγω στον ήλιο στο φλογισμένο φως
στο γέλιο των ανόμων αθώος και μικρός
Δημήτρης Ζερβουδάκης/Στεφόπουλος Αλέξανδρος
Έχουμε τον Πελετίδη αλλά θέλουμε έναν Μαμντάνι
-
Διαβάζω τις αναλύσεις για τη νίκη του Ζόραν Μαμντάνι για τη δημαρχία της
Νέας Υόρκης, διαβάζω πως χρειαζόμαστε κι εμείς έναν Μαμντάνι, και σκέφτομαι
πως ...
15 hours ago
1 comment:
Τέλεια! Όπως πάντα!
Και οι στίχοι μιλούν στην ψυχή!
Post a Comment